Pada penghujung hari,

Sekonyong - konyong ia berkata

Tanpa iba, tanpa kasih

Wahai tuan, duhai nyonya

Puan sudah ditelanjangi

Tuturnya tegas musnahkan teguh dara ini

Tuan, nyonya,

Harap takkan ada prihatin yang datang

Biarkanlah puan merakit

Buana ini memanglah bengis

Namun ialah tiada satupun yang mustahil

Lantas mari tunggu,

Barangkali tak lama

Ia kan telanjang kemudian

Bukan, bukan!

Takkan terpakai tutur ini

Sungguh, kejayaan puanlah

Yang pasti jadikannya telanjang

Sejadi-jadinya.