Aku menemukan
Aksara yang menjelma cahaya dalam gelap.
Garis wajah nan tipis.
Tak hirau hengkang dalam fikiran.
Kau terlalu indah.
Jauh lebih indah dari awan dibelakangmu.
Hei, bayangan hitam.
Mengapa kau hilang timbul dalam ruang.
Tak pantaskah kau dinikmati wahai karya tuhan?